Gözlerinde kiracıyım,
Sözlerinde mülteci.
Vatanımdan kopmuş gibiyim;
Yabancıyım işte,
Teninde öyle eğreti.
Yurtsuz bir çocuğum
Ve yüzsüz
Ki hala senden bile sana sığınıyorum.
Tuhaf yani,
Okkalı bir anne tokadından sonra
''Anne'' diye ağlamak gibi...
Şimdi,
Dudaklarında başka bir işgalci varken;
Artık manasız gözlerinde oturmak.
Ve sen zaten,
Acımasız bir ev sahibi...
Aralık 2019
Tavşanlı
İsmail Barış Yavaş
Kayıt Tarihi : 18.12.2019 01:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Barış Yavaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/18/ev-sahibi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!