Ev özlemi Şiiri - Urfet Sachir

Ev özlemi

Oda soğuk ve ıssızdır,
Aniden, bir melankoli beni sarıyor.
Ve özlem bana ağır geliyor,
ev özlemi.
Omuzlarıma ağır yılları
bir araya toplayan
ve hissetmeden uçan zamanı
geriye getirmek istiyorum.
Dışarısı karardı
Gökyüzünde kara bulutlar toplandı.
Ben pencereden dışarı bakıyorum
Dalın üzerindeki yaprağı seyrediyorum.

Mangalia/Romanya, 11 Mayıs 1994
(cilt „Özlemin sesi”, 2017)