Ev li Şiiri - Şerife Göksel

ev uyandi serince,
suya degdi bembeyaz yüzü,
kirpikleri islak islak,
bakislarinda gøkyüzü,
bakindi aynalara,
zaman geciyordu usul usul,
ev kalkti,
gezindi odalarda,
küpelerini takti,
geceye az kalmisti,
gace yakardi piril piril,
küpeleri degerdi bembeyaz boynuna,
degerdi sehrin isiklari,
o güzel saclarina,
yagmurlar gelirdi sIk sIk,
evle aglasir giderlerdi,
hüznü cøkerdi saclarina sislerin,
gizlice bakardi ay gøzlerine,
ev susardi,
ay'in suskunluguna,
ev siirler okurdu
her gece,
yildizlara,
sayfalarca,
defalarca,
yildizlar dinlerdi,
evin gøzlerinde erirdi yildizlar,
hayat dalardi kalabaliga,
ev søzlerini cizerken,
bembeyaz duvarlarina,
sIkIsIrdI ruhu,
daracik bedenine,
diyemezdi kimseye,
evi severdi cicekler,
gülüp dururlardi gøzlerine,
kuslar konardi saclarina,
cirpinirlardi heyecanla,
karanfiller eteklerinde,
ve tüm yollar acilirdi ønünde,
ev,
mutluydu kendi kendine oysa, ,
o amansiz gün günes dogmasaydi
yüregini ezenler olmasaydi,
üzenler olmasaydi,