Ev___lenmek / Kat___lanmak

Evlilik: iki farklı kişinin,
Hayatını birleştirmesi.
Sadece cicim aylarında değil,
İyi günde, kötü günde,
Afiyette, afette,
Gençlikte, ihtiyarlıkta,
Bazen hayat arkadaşı,
Bazen en yakın doktoru olarak,
Bir ömür boyu devam etmesi
*
Önceden gençler evlenirken,
Her iki tarafın büyükleri, bir araya gelir
Gelin, damat adayını karşılarına alır
‘En iyi okul tecrübedir’ hesabı
Hayata dair öğütler verilirdi.
Sonra, temel ihtiyaçlar alınır,
Diğer ayrıntılar zamana kalırdı.
Evin bir köşesindeki oda,
Gelin-damat için süslenir
Böylece onların ilk evi olurdu
Bunun da adı EV-lenmekti.
*
Ya şimdi öyle mi?
Artık zaman değişti,
Gezip tozacaksın,
Olmadı bırakacaksın,
Temelde değil,
Çatıda boğulacaksın,
Daha düğün olmadan,
Kızıp, bağırıp, çağıracaksın,
‘Senin annen, benim babam’ deyip,
Eften püften şeylere darılacaksın..
Yuva kuralım derken dağılacaksın!
*
EV-lenmekte değişime uğradı,
Bunun yerine KATLAN –mak çıktı.
Anne, babalar çocuklar rahat etsin diye,
Apartmandan katlar alıyor, düğün için hediye
Birde bunun yanında, en ince eşyalar düşünülüyor,
Sonra borç yüzünden huzursuzluk çıkmasın,
Yeni kurulan yuvada çatlak oluşmasın,
Evlilikler bir ay, bir yıl değil,
Bir ömür boyu sürsün diye…
*
Ama nafile..!
Buna rağmen boşanmalar çoğalıyor,
Huzurun yerini, huzursuzluk alıyor…
Neticeyi kelam; zamanımızda,
Artık, EV-lenmek yetmiyor,
Ufak,tefek rüzgarlarda,
Hemencik yuvalar yıkılmasın,
Çocuklar, ortada kalmasın,
Büyükler huzursuz olmasın diye,
Eski EV-lerin, şimdi KAT-landığı gibi,
Bazen hanımlara, bazen beylere
Birde KATLAN-mak gerekiyor!
Evet, birde KATLAN-mak gerekiyor….
(06.07.2010-23.00)