Ev Kızı Hayriye
Evvelden ev kızıydın,
Siyah beyaz rüyaları olan.
Şimdi el kızısın renkli ve sinemaskop,
Bir dünyada yaşayan.
Beyoğlun’da çalışıyormuşsun,
İstiklal caddesinde miymiş ne işin.
Etek boyun diz üstü kısalmış.
Topuzunu bozmuşun saçların,
Omzuna dağılmış
Evvelden ev kızıydın
Bütün dünyan evde yaşamak.
Kırdın zincirlerini aştın kendini.
Gözün açıldı şimdi değişti dünyan.
Ah be Ev kızı Hayriye________
Yıktın bütün hayallerimi.
En sonunda kaçtın kendin gibi bir deliye.
11.12.2009.Cuma
Tuğrul Ahmet Pekel
Kayıt Tarihi : 16.12.2009 19:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğrul Pekel](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/16/ev-kizi-hayriye.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)