Ev Hapsi (evde Kal-karantina)

Ben bu akşam bütün odalarını
Dolaştım yoruldum güzel evimin
Eşim de ben gibi çaresiz evde
O benden de çok sıkıldı eminim.

Önce mutfağa geçtim dolaşmaya
Masada akşamdan kalmış bardaklar
Kaç kez dolup boşalmıştır kimbilir?
Bardaklar ki,anılarımı saklar.

Sonra balkona geçtim usul usul
Gözlerim çok uzakları gözledi
Yorgun düşene dek bakındım durdum
O gözler ki,sanki çok şey özledi.

Dünden bu güne neler gördü neler
Bazen gülen gözler,bazen de nemli
Yıllar geçti bir karar veremedim
Sevmekten çok sevilmek mi önemli?

Neyse çıktım balkondan,salondayım
Hayallerim gibi salon büsbüyük
Omuzlarım çökmüş,bükülmüş belim
Yılların ağırlığı üstümde yük.

Bir köşeden bir köşeye yürüdüm
Hesap ettim bunca yıl nasıl geçti?
Herkes çok mutlu,ben mi mutsuzum?
Ya da kader yalnız beni mi seçti?

Bitkin düştüm gezmekten,çok yoruldum
Koskocaman ev dolaşmakla bitmez
Çürük elma gibi pörsüdüm artık
Bundan sonra hiç bir şey fayda etmez.

Yılların yorgunluğu,yorulmuşum
Çöktüm bir köşeye,yığılıp kaldım
Baktım durum ciddi,ölecek miyim?
Hızlı hızlı derin bir nefes aldım.

Dur dedim kendime,acele etme
Ne sendeki bu heyecan,bu telaş?
Boşver gidenleri kendini düşün
Hemen pes etme azraille savaş.

Yatak odasında uyur kalırım
Ya uyanamazsam diye ürperdim
İçime korku düştü birden bire
Oturup düşündüm ve karar verdim.

Girmedim oraya bitti gezinti
Karamsarlık panik aldı başını
Evden çıkıp da köyüme kavuşsam
Özlemişim toprağını taşını.