Ey Benim Hiç Benim Olmayan Ömrüm

Ey benim hiç benim olmayan ömrüm ;
Ey benim hiç bana yâr olmayan hayatım :
Daha hangi vakte kadar harcanacaksın,
hiç benim olmayana.
Baksana, daha dalına tutunmadan vuslatın,
akıp gidiyorsun toprağın bağrına .
Canını uğruna verdiğin
dönüp de bakacak mı sanıyorsun
gözünün yaşına…
Ey her yakaladığımda ellerimin arasından
kayıp giden,
kaybettiğimi hissetmemden öteye gitmeyen
bekleyişlerim.
Ve ey !
Her kaybettiğimde yeniden yakalama çabam .
Kırık dökük cümlelerim,
avuçlarımda gül rengi ıslaklıklarım,
uykusuz sabahlarım,
umut dolu yarınlarım
ve .. “hiç gelmeyecek..!” korkularım.
Yarım uykularım,
bölünmüş düşlerim,
çırpınışlarım...
kalbimi yerinden fırlatacak heyecanlarım,
diz üstüne düşen yıkıntılarım.
Kim bilir :
Nerede yorulacak bu kovalamaca ?