Ev Arkadaşı Şiiri - Nasıf Acar

Kader bize ağlarını ördü mü?
Duygusal bağlarımız çözüldü mü?
Tamamlayanımdın, Tamlayanımdın,
Sen benim kalbimin yarısıydın.
İnatlaştık, kötüleştik, sertleştik, bireyselleştik.
Her birimiz farklı yönlere aktı, ötekileştik.
Çayları bölüşmüyoruz, kahveleri hele hele hiç.
Aramıza nifak soktu, ayırdı bizi kahpe dölü piç.
Yemekleri güle oynaya yerdik, şimdi yapayalnızız.
Özgürsün, Özgür kadın olman için miydi? İmtiyazsız.
Her şey para değil, günü gelince anlarsın.
O zaman ben yanında olmam, belki ağlarsın.
On yıldır evliliğimiz sağa sola çekilen saldı.
Kötü insanlar yüzünden evliliğimiz kağıt üstünde kaldı.
Şimdi dilediğince harca, ekonomik özgürlüğün de var.
Farkında değilsin, yıllar geçtikçe başına yığılacak kar.
Bedenlerimiz çekildi kendi kabuğuna, yalnızlık sardı.
O eski günlerin tatlı, hoş ve güzel yanları vardı.
Bundan sonra ev arkadaşıyız dedin direttin.
İçimdeki sıcacık sevgi bağlarını körelttin.
Yine de razıyım evde dostane bir ses olması adına.
Katlanacağım senden gelen her şeye, çocuklarım adına.
Ev arkadaşı fikrini gündemine alman niçin gerekti,
Ektiğimiz sevgi tohumlarını ayaz vurdu seyreltti.
Ekonomik durumunu toparlayabilmek miydi amacın
Her şey para değildir, sevgi gerek insana anlayacaksın.

23.01.2022
Nasıf Acar
DENİZLİ/Bekilli