4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Gözlerim çok neşeli bakıyor,
Çünkü baktığım kişi sensin.
Aşkın, inancın, umudun içinde seninim,
Senin olduğun her yer benim evim.
Gözlerim çok neşeli bakıyordu eskiden,
Çünkü baktığım kişi sendin.
İnançsızlığın, umutsuzluğun içinde sensizim,
Lütfen artık evime gelebilir miyim?
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 01:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!