Kotumuzu tutturmaya çalıştım
Sen az sevdin ben çok
Dizelerden tesfiye attım
Yoktan bir sevgi yarattım
Mozaik gibi döşedim aşkımızı
Yakışmazdı bize daha azı
Retroydu stilimiz, zemin uyuşmadı
Şiirlerle zımparalayıp taşladım
Derzlerinden yol aldım
Keskin köşenden başlayıp çizgine vardım
Şimdi mazi olup gidere mi aktım
Ahşap bir evimiz vardı mavi boyalı
Anılar hep rutubet yapmış odaları
Koltuğumuzun altı bile boş kaldı
Asılmış kapıya İlan, vurulmuş kilit
Anahtarı sende, İlan-ı aşkla sökmesi bende
Kayıt Tarihi : 1.4.2020 02:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet o lafa bayılırım, çok doğrudur. Bıraktığın maruziyet süresi(genelde radyoaktif ışıma İçin kullanılır) önemli. Öldürmemek lazım.
Teşekkürler yorumunuz İçin hocam.
Hem şiirinizi hem de Hülya Hocamızın yorumunu
Beğenerek okudum.
Aşk için mimari ve
Aşk için mühendislik gerekli imiş.
Kutlarım.
Teşekkürler Osman hocam. Bazen ince eleyip sık dokumak işe yaramıyor, hesapla kitapla duygu örülmüyor. E tabi insan da boşlayamıyor.
Anlaşılan sizin tarafınız daha meyilli...
Sanırım o nedenle kot tutmamış.
Dolguyla aynı seviyeye getirmeniz gerekebilir.
Dolgunun içeriğiyse size kalmış.
Demem o ki, aşka ulaşmak için bazen de mühendislik gerekli...
Kaleminize, yüreğinize sağlık Emrah Bey,
Selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (3)