Ne seninle yaşanıyor ne de sensiz,
Aşkınla ölürsem gömün beni kefensiz.
Dayalı döşeli mutlu bir yuvam vardı,
Kaybettirdin yönümü, ettin beni kıblesiz.
Ne seviyor ne de kendini sevdiriyorsun,
Yüzüme hiç gülmüyor hep surat asıyorsun.
Aşkın kor ateşinde piştim diyorum,
Duymazlıktan geliyor ha bire yelliyorsun.
Ne bir umut veriyor ne de gözlerime bakıyorsun,
Hararet gideren pınarım diyorsun, boşuna akıyorsun.
Birincilikle alınmış tabiplik diploman var ama,
Aşkının açtığı yaraya merhem bile olmuyorsun.
Ne bağrına basıyor,ne de başından def ediyorsun,
Sevmenin de bir zamanı var diyorsun.
Sordum ehillere, sevmenin zamanı olmaz dediler ,
Daha yolun çok başındasın sabret piş diyorsun.
06/032007
Kayıt Tarihi : 7.3.2007 08:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!