Etrafta kimse yok.Artık göremiyorum önümü.
Umursayıp cevap veren sadece yankısı sesimin.
Artık ses yok, tutacak el de yok, gidecek yol da.
Unutamadığımın kim olduğunu hatırlamıyorum artık.
Saçlarım bırakıyor beni çocukluğumla birlikte durduk yere.
Hayat kızıyor bana ben büyüdükçe...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta