Etrafını Sarmışlar Şiiri - Niyazi Tuncer

Etrafını sarmışlar sen neyin derdindesin
Uzağında ararsın koynunda ki yılanı
Güneşini çalmışlar sen ayın derdindesin
Tanıdın mı ölmeden namazını kılanı

Sana az bile bunlar günahının bedeli
Belki de kefaretin imtihanın burada
Bilir misin ey gafil sen kendinden gideli
İsmin hiç silinmedi hep çıkarsın kurada

Hiç avutma kendini gözlerin niye dolu
Kimin umurundasın kimse aramaz inan
Hey Allahın aymazı uykudaki saf kulu
Cehennemde yanarken var mı seninle yanan

Koparmışlar etini lime lime etmişler
Şu çakal sofrasında talan olmuş yüreğin
Arkandan boş meydanda bin kelime etmişler
Üç gün bile geçmeden yalan olmuş yüreğin

Ne oyunlar oynanmış örtülmüş kara perde
Seyret şimdi bulutu düştün gönül adamı
Peşinden mi gelirler yürürken bunca derde
Boşuna yüklenirsin bunca elemi gamı

Hangi sebep ardına saklanırsın ey densiz
Bilenirsin kuytuda kör bıçaklar kıskanır
Açılır mı mizanda hesap kitap nedensiz
Belki de tüm günahın can vermeden yıkanır…

Kurtbey / İstanbul