Satır aralarına sıkışıp kaldı vefasızlığın; dile gelmedi hiç.
Hangi resmine baksam, alay eder gibi gözlerin.
Sahi, sence aşk diye bir şey yoktu değil mi?
Gözlerin bu kadar güzelken kör olabilmene inanamıyorum.
Alışmışım sana ve benimsemişim.
Ben olmuşsun.
Sen uyuyunca ben dinleniyorum,
Sen mutluyken benim gözlerimin içi gülüyor sanki.
İçinde ben olan her şeyin merkezine seni koymuşum;
Etrafında dönüyorum.
Seninle çaresizdim,
Hiçbir şeyin çıkar yolu yoktu.
Ama biraz düşününce bunu bile özlüyorum.
Bir yaşamak sevdasıdır tutturuyorum sonra.
Yaşamak güzel geliyor tüm acılarıyla ve seninle dopdolu.
Ama anlamalıydım gideceğini,
Dudaklarında ayrılığın tadı vardı,
Bakışlarında ayrılık rengi.
Sen gittikten sonra yerine ne koyacağım?
Kedimi mi, saksıdaki menekşeyi mi, siyah kazağımı mı,
Yoksa kendimi mi?
Bir başkasını düşünemiyorum boşluğunu dolduracak.
Çünkü sen bendin.
Ve bir başkası daha yok dünyada ben gibi.
Kayıt Tarihi : 11.5.2007 15:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair İnes2202](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/11/etrafinda-donuyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!