Etrafımdaki yığınla insandı
Yanlızlığımı hatırlatan,
Ve boğazımda düğümlenen sessiz hıçkırıklardı
Sukunetimi bozan...
Hayat boyu tadamamaktan yakındım hep,
Soğuk kış günleri dağ başlarında açan kardelenler gibi
Hep sabırla bekledim seni..
Oysa yapılacak tek şey
Minik tebessümlerde bulmaktı seni...
Şimdi mutluyum nasıl mı?
Üzüntünün ve acının verdiği olgunlukla
Karşıladım seni ve anladım ki,
Aslında hep yanıbaşımdasın 'MUTLULUK'.
Çaresizlik ve ham bir yürekmiş seni bana göstermeyen...
Kayıt Tarihi : 3.1.2007 19:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Emir Ali](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/03/etrafimdaki-yiginla-insandi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!