Artık sarıyordu terennüm ettiğim kederin salgısı yavaş yavaş.
Her yanımda kalan boşlukları bir acıma duygusu taşımadan kuşatıyordu.
Sanki çaresizdim, boş vermişliğin nedametiyle seyri halin takipçisi kesildim.
Neden bu duyguları yaşamak zorunda kaldığımı her nedense düşünmek dahi istemiyordum.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta