Etrafa bakıyorum,
İnsanlık ağır hasta.
Bülbüler çekip gitmiş,
Kargalar var kafeste…
Ne baş belli, ne ayak.
Düstür el, etek öpmek.
Doğrular çok azaldı…
Çokları oldu dönek…
Dede ile nineler;
Sahnede yarışıyor.
Haya, edep kalmamış,
Çokları sırıtıyor….
Açıldıkça açıldı,
Bügün kadınlarımız.
Ne hallere düştü bak:
Bügün analarımız.
Açılan medenidir,
kapananlar mürteci.
Bunu savunan beyler:
İnanın tam gerici….
Kayıt Tarihi : 2.2.2012 14:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!