Etraf Karanlık, Hava Bulanık..

Etraf karanlık,hava bulanık,
Başlıyorum sokağı gezmeye.
Önce sağ köşede bir çocuk,
Ağlamaklı,
Hüzün yüklüyor kalplere.
Ağlamak nedir bilmemesi gereken dönemde,
Hüzün var kalplerde.
Az ileride bir çiçekçi,
Satıyor taze çiçekler,
Masumiyetin sembolu gibi,
Rengarenkler.
Sokağın ortasındayım,
Hüzün dolu her yanım.
Ağlıyor kaldırımlar bile,
Bu kadar hüzün ne diye,
Sırf sen gel diye,hayalime gir diye,
Yâr beni gör diye,
Hüzün var kalplerde.
Ve şimdi sokağın sonu,
Bulamadım yine onu.
Hayaller yarık,yarım yamalak,
Bir o yoktu ama içim kalabalık,
Etraf karanlık,hava bulanık..