Etnisite Şiiri - Gülsüm Gezici

Ne zamandır aklımda diyecektim sana
Bir türlü dilim varmadı
Gönlüm kabardı da
Aklım almadı
Hani şu mesele
Yürek burkan
Onur kıran
Bir -izm senin bildiğin
Benimse tüm -izmler gibi lanet ettiğim
Bugün yine bir şehit verdik
Ve bir tane daha
Ve bir tane daha
Kim suçlusu
Mağduriyet mağduru
Etnisite vurgunu
Bir annenin şimdi yanık bağrı
Ve bir annenin daha
Ve bir annenin daha
Yüreklere ateş salan kim
Ve kim böyle dostluğa düşman
Vurulan, yarım kalan, ölen canlar
Hangi anlamsız kavgaya kurban
Kimi ölçerken kafa tasları
Kiminin de Mezapotamya’dan başlar yalanları
Kimi güya kuracakmış devletini
Uyanın ey uykusu ağır olanlar
Kim bırakır size vaad edilmiş kutsal toprakları
Etnisite asırlardır hayali kahraman
İçi boş bir anıt, dışı ise cezbe alan
Bitmiyor, gelmiyor sonu
Canlı bir kefir gibi
Bir sütten diğerine konuyor
Sonra artık sütler de ısıl işlemlerle etkisiz hale getiriliyor
Satışa en uygun hal aldırmaya pastörizasyon deniyor
Sorsam kadim dostum
Kim bu ocağın altını açıyor
Sonra 0 derecenin altında donduruyor
1789 - 1860 yılları bugün hala yaşıyor
Şimdi doğumuzda kalp, ritmi bozuk atıyor
Oysa kardeşlik ne anlamlı olmalı
Genlerimizde Balkanlar, Kafkasya, K.Afrika, Ortadoğu
Sıkışıp bir toprağa safları sıklaştırmalı
Sevgili dostum yüreğim yanıyor
Havai fişeklerden bile ürkerken bu çocuk kalbim
Kalbi geçkin, yüzü çocuk bakan kardeşlerimden utanıyor
Sevgiyi katleden o katili gözlerimde arıyorum

Bu arada sen nasılsın?
Paris’te yaşadığını duydum
Gelecek misin bu yaz
Arada ara da geçmişi analım
Ya da uğra
Belki bir kahve eşliğinde
Bir kırk yıl daha hatırlı olalım..