Etmez Bülbül Güle Gardaş

Çuvalın yerini, alan
Naylon poşet, file gardaş
Nerde ambarı dolduran?
Şinik, Okka, kile gardaş

Üryân geldin ağlayarak
Ezânlarla çağlayarak
Dünyâda taht sağlayarak
Bakıyordun el’e, gardaş

Inga, ınga, ınga derken
Zannederdin geliş erken
Mezâristana giderken
Seyir hangi yola gardaş?

Kurul diye taht getiren
Çıkmak isterken götüren
Tomurcuk iken bitiren
Çektiğimiz çile gardaş

Hainler dolu ormanda
Katli yazılı fermanda
Tersten savrulan harmanda
Dane gider yele gardaş

Çiçek, açmaz ovalarda
Ocak yanmaz yuvalarda
Çirke batar vahalarda
Kaptırılan, sele gardaş

Kahraman türk balasına
Çuval hasların hasına
Geçirildi kafasına
Kilisede zile gardaş

Çan çalanlar etti bunu
Ettiren onun odunu
Dile alırsan adını
Haktan değil belâ gardaş

Meclisimi kuşatıyor
Milli rûha taş atıyor
Bize zulmü yaşatıyor
Bunlar bile, bile gardaş

Hacca gider namaz kılar
Gelir: boynunda haç yular
Kuru çölde, seni sular
İnanmayın ele gardaş

Üç harf beş noktadır âşk-Meşk
Emelleri yat saray, köşk
Olduğundan, ilânı âşk
Etmez bülbül güle gardaş

Göz yumarsan Türkistana
Domuzlar girer bostana
Yırtık don yensiz fistana
Edilmişiz köle gardaş

Ayakları ettiler baş
Mefâhirler edildi faş
Nehir oldu dökülen yaş
Bitmez sile, sile gardaş

Tutunmak yoktur Türklüğe
Değer vermeyin börklüğe
Tükürdüğün tükürüğe
Düşmanları böle gardaş

Köpek serbest bağlanmış taş
Göz çıkarır boyarken kaş
Her bir kelimesi kallâş
Dilden gelir belâ gardaş

Cinni bile kandırırlar
Onu! Melek sandırırlar
Âhirinde döndürürler
Kerem gibi küle gardaş

Rumeliye Elbistana
Bak sen yazdığın destana
Âhirinde kabristana
Geldik, gele, gele gardaş

İstemedek edepten ırak
Hudûsata meyli bırak
Deme şefâat çün varak
Yaratandan dile gardaş

Ekenekler, hepsi çorak
Gülzâra bile, oldu kurak
Hevâi hevese merâk
Döndüren bu, çöle gardaş

Vakti meerhun dolduğunda
Melekül mevt geldiğinde
Emâneti aldığında
Verilecek salâ gardaş

İSLÂMİ: anlamaz buçuk
Benzi soluk, rengi uçuk
Masum, mazlum; eli açık
Her müslümân kula gardaş