Bendeki hayat hep başkasına adandı isteyerek,
Sevgi sözcükleri belki azdı ama hep gerçekti,
Gözlerimde aynı duygu, aynı düşler geldi geçti,
Yalnızlıklara çıktı nedense bütün yollar istemeyerek.
Sevmeyi o kadar çok istedim ki ölürcesine,
Gözlerde kaybolmayı o kadar istedimki bir ömür boyu,
Engeller çıktı karşıma, kaldı elim kolum bağlı,
Sonu hep yalan oldu, sessizlik oldu, gözler hep ağladı.
Karşılıksız yaptım, ne yaptıysam sevgi çiçeğime,
Bir damla su verdiysem kendimdendi, bendeki sevgidendi.
Değer bilseydi biri, gözlerimden alırdı dalmaları,
Hayat ne verdiysem hep aldı, hep götürdü benden umutları.
Bir ışıksız oda yüreğim, duvarları resimlerle dolu,
Eskilere, hatıralara, yağmurları bırakmış yıllar oldu,
Hayat bana tek şey öğretti, yılların kışları ardından,
Hak etmedim mutluluğu, hak etmedim kimsenin dokunuşunu.
18/07/2005 13:10
Ufuk ÇobanKayıt Tarihi : 18.7.2005 13:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ufuk Çoban](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/18/etmedim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!