Etme yar!
Gururdu, kelamlarıma tüm ‘’git’’leri ünlem yapan.
Git diyen dilimin zehrini katıp damarlarına
Varlığıma olan sevdanı, cansız koma yokluğumda…
Etme yar!
Öfkeydi, dudaklarıma tüm ‘’gelme’’leri sıralayan.
Gelme diyen dudaklarımın yalanını katıp inançlarına
Bize hak vuslatları, yabancı sarılışlarla harama bulama…
Etme yar!
Sensiz koma beni pişmanlıklar ortasında
Yerlere serdiğim gururumun üzerine bir adım gel
Bir adım gel, bin adım gittiğin o yollardan…
Etme yar!
Gönlüm yangın, gönlüm toz duman
Kelamlarım sus pus, dilim lal
Dudaklarım kilitli dönüşüne kadar…
Kayıt Tarihi : 28.7.2009 02:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönlüm yangın, gönlüm toz duman
Kelamlarım sus pus, dilim lal
Dudaklarım kilitli dönüşüne kadar…
Muhteşem bir final..Kutlamak az gelecek galiba.Alkışlıyorum zayi olan MAVİ...
TÜM YORUMLAR (6)