Etme... Sevgiliye Mektuplar...40

Seni kaybetme korkusuyla,beni yaşatmak istiyorsan,...
Sakın deneme!
İkide bir,bu bitirme senaryolarını önüme koyuyorsan...
Ölüm kurtuluştur,daha fazla bekletme!
Akıl; Var olmaktan düşmüşken şüpheye,
Kalp; Tek başına cebelleşirken kafesinde,
Deneme tahtası edip incitme!
Hangi teselli kifayet eder,bir düş-ün acıya dönüşüne
Ve; Hangi merhem muktedir bir ölünün dirilişine.
Allah’ını seversen vicdanını köreltip,vebale girme!
Bir düşün!
Bir cümle değilmidir yücelten her varlığı ve inciten! ..
Ve; Bir adım değilmidir onca gurbeti sılaya dönüştüren
Sen,gurbetmi seviyorsunda gelmiyorsun!
Gelmiyorsun ya! ...Sılayı gurbetten beter ediyorsun
Her hücreme aşkını mana derinliğinde nakşederken
Hasretinin şaşkınlığında bu telaşlı halime gülme!
Bu tutku selinin önünde,bir dirhem umuda,...
Adaklar adamaya yeminler içmişken,
Yüzüme çarpıp çarpıp kapılarını,el gibi...
Bu gönül misafirini,rezil kepaze etme!
Düşecek ne bir dirhem yaş gözlerimden,...
Ne çıkacak bir ses dudaklarımdan,kalmadığı an
Çığlık çığlık,yüreğimin serzenişini görmemezlikten gelip
Beni kendi kendime düşürme!
Her yaratılmış güzelde yüzünü ararken
Esirgeyip kendini,beni gözümün nurundan etme!
Kalbimi dolduran güzelliğine boyun eğmişken,
Senden başka herşeye kör bu gözleri,
Varlığıyla aydınlatan,sevda sarayının hükmünü süren güzel
Merhametin merkezine el açıp dualar ederken,
Beni döndüğüm kıbleden etme!
07.2009