Etme, Eyleme Şiiri - Afşin Dualı

sevgiyi bilmiyorsun, etme o kapıdan girme,
sataştım muhabbete çirkeflik tattıranlara,
aşkı yanlış tanıtıyorsun,sen sevme,
yabancı kaldıkbilmeye,kaldı ki sevelim,
suallerde bir hiç iken,aşka tenezzül etme..

emek diktim yollarıma,suçladılar hırsızlıkla,
aşkı sana göstermeye çabaladıkça,
beni kapılardan öteledin,görmedin bahaneyle,
hiçlik diyarındayım diyorsun,aşık olmadan deme,
yok oluruz sevdamız için,yok olmadan gelme..

görmedin sevda için yananı,
yanmadan sevdalandım deme,
gevezelikler boş muhabbetten doğar,
aklına fikir düşmeden gelme..

sandım, seni sevmişim,
sevmeyi bilemeden sevemezdim,
anladım bir hiç iken,
layık olamadım, kül olmaya aşk için,
sevmeyi bilemeden sevdim,deme..

sakın.!! ilerde bir sınır var, geçme,
çabalar sarf ettik, yanmadan kazandım deme,
ben fani köle,ölüm kapıma gelmeden yolunu gözledim,
defalarca ölsemde,ben yok olmadan aşkı bilemezdim..

kader mi yazdı, bu hüznün yolcusunu,
fısıltıların büyüttüğü fitneler damla yaş eyledi,
beklentiler hep karanlık kutudan çıkan resimlerdi,
emin olsaydı gölgeler,gizden çıkardı aşkımıza yaslanırdı.