Etme Cahille Sohbet Şiiri - Zeki Günay

Cahil olanın sevgisi, hayır getirmez,
Cahilin kalbi, aşkın bağına erişmez.
Sohbetleri ayan, hak yolunda birleşmez,
Etme cahille sohbet, cahil hep küstürür.

Cahil cam kırığı, dikkat et kan akıtır,
Öyle dil var ki!? Dili dışarı sarkıtır.
Söylediği sözler, gözlerden yaş akıtır,
Etme cahille sohbet, cahil hep küstürür.

Cahil kuru ağaçtır, meyvesi hiç olmaz,
Dur desen boşa, bildiğini okur durmaz.
Kılavuz karga, meyveli ağaca konmaz,
Etme cahille sohbet, cahil hep küstürür.

Cahil de hayır arama, onu işi şer,
Helali bilmez ki? akıtmaz alnından ter.
Ne bulursa bulsun, haramı dinlemez yer,
Etme cahille sohbet, cahil hep küstürür.

Ey Kul Zeki, cehaleti cahiller besler,
Cahil saf olanların ensesinde esner.
Doğru sözü söylersen hemen kızıp tersler,
Etme cahille sohbet, cahil hep küstürür.

ŞAİR YAZAR= ZEKİ GÜNAY