ETME BULMA
Bâzen;
Anlayamadığımız olaylar vardır ya hani..
Şimdi, şâirliğin dışın da,
Ayrıca, bir kanun adamı olarak,
Benim de yıllardır anlayamadığım şudur:
Mağdur olduğu zaman
Polise, Savcıya, Hâkime başvup,
Nasıl haksızlığa uğradığını anlatan..
Elpençe divan ağlayarak, sızlayarak
Kendisine yapılanların insânî olmadığını..
Adâlet istediğini,
Çok mağdur bırakıldığını..
Ve,bu mağduriyetinin
Giderilmesini isteyen insanlar,
Rahat bir ortama kavuştuklarında..
Ya da, ellerine yetki verildiğinde..
Daha dün haksızlığa isyan ettiğini unutup,
Bir başkasını nasıl zâlimâne ezmeye çalışır..
Bu çelişkiye hep hayret etmişimdir.
Ve bunu her zaman düşünmüşümdür:
Kendisine yapılan haksızlığı
Bir türlü kabullenemeyenler
Acaba, başkalarına karşı
Neden daha âdil olamazlar?
Ya da, kendilerine haksızlık yapılınca
Neden mazlum rolüne bürünüp
İsyankâr bir tavır takınırlar da,
Ben ektiklerimi biçiyorum
Diye düşünmezler..
Bu, benim mesleğimden çıkardığım,
Belki de en büyük ders.
Ve, yıllardır bir türlü
Cevâbını bulamadığım soru.
Ne dersiniz bu işe?
Etme bulma dünyâsı mı bu?
Ya da, siz bulabilir misiniz
Bu sorunun cevâbını?
Kayıt Tarihi : 26.3.2010 01:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!