Etme Beni** Şiiri - Kaan Yıldız

Zeytin gözlerine kurban olduğum...
Bir kez yüzün görem, del’etme beni;
Eğil de bir su ver, elinden içem,
Aşkın ateşine kül etme beni.

Zeyneb'im hayalin içimde yanar!
Gözyaşım dökülür, yüreğim kanar.
Aşkından ölmüşü kim olsa kınar.
Kınayan dillere köl’etme beni.

Anlamadım ben bu aşkın işinden.
Çok acılar çektim senin peşinden.
Alamam kendimi bir bakışından...
İsmimi bildirip dil etme beni.

Gün gelir kapını açar kalırsın,
Bir kıymet bilmeze naçar kalırsın,
Sen de benim gibi düçar kalırsın,
Yaradan hakkıçün gel etme beni.

Sevemem ben senden başka birini.
Doldurmaz hiç kimse inan yerini.
Seven var mı Ferhat kadar Şirini?
Dağlara düşürüp yol etme beni.

Hatırla kıssayı… Mecnun biçare.
Leyla'dan başkası olur mu çare?
Ben de divaneyim, düşmüşüm hare;
Kubara döndürüp çöl etme beni.

Gel artık benim de bir yüzüm gülsün;
Şu gönül seninle vuslatı bulsun;
Kaan da dünyada bir murad alsın;
Yokluğa müptela kul etme beni.

Kaan YILDIZ
(15.4.2020)