Etme Beni Şiiri - Mustafa Sinan Ay

Gönül bir kez bana yoldaş olmadın,
Bari şimdi yakıp kül etme beni.
Dertli bülbüllerle eş oldu adın,
Bir kıymet bilmeze kul etme beni.

Ben beni bileli böyle sürgünüm,
Dünden kötü geçer oldu her günüm.
Diyardan diyara yayıldı ünüm,
Gayrı ilden ile yol etme beni.

Ne zaman gözümü açsam sabaha,
Her saat uzayıp gider günaha.
Dilimdeki ağıt dinmeden daha,
Hasret mızrabına tel etme beni.

Derler ki en büyük sermaye zaman,
Bekledikçe o da vermiyor aman,
Gurbetin acısı ölümden yaman,
Bir yalan ömürde yıl etme beni.

Bilirim sen hansın, ben garip hancı,
Kapını açmazsan dinmez bu sancı.
Ağzıma sürdüğüm her lokma acı,
Hicran peteğine bal etme beni.

Mustafa Sinan AY.