Etme Bana Beddua! Şiiri - Cihat Şahin

Kardeş; beni seversen, gıyabımda et dua!
Çünkü her tür belaya, olur daim set dua.
Teşvik etme dünyaya; dostluğunda ciddiysen!
Fena şeyi tavsiye; olur kula beddua!

Madem dünya fanidir ve de ömür çok kısa,
Ona fazla tahşidat; hamakattır elbette!
Doldurulsa lebalep; altın ile her kasa?
Yok, zerrece değeri; muhakkak ki, ahrette!

Kral olsan ne yazar? Erlik varsa sonunda!
Musallaya varamaz; esamisi, unvanı.
İmam talkın verirken, kalmaz kimse yanında!
Dostlarıyla mezara, koymuyorlar insanı.

Tek başına giriyor; kabir’ine her beşer!
Kalır orda sadece; ameliyle baş başa.
Narla dolar o çukur, işlediyse fazla şer!
Vurmak ister başını, mümkün olsa çok taşa.

Başlar sorgu sualler; Münker ile Nekir’den!
Ne bir torpil geçilir, nede ayrım yapılır.
Medet umar o, zaman; kral belki hakirden?
Ne muhafız yetişir, ne el, etek öpülür.

Uyanmıştır o, insan; hayat denen uykudan!
Her gördüğü rüyanın; başlamıştır yorumu.
Sen uyanma gafletten(!) kem rüyayı ülkü(!) san,
Boş ülküler orada; düzeltir mi durumu?

Durum böyle arkadaş; ister düşün, ister kız!
Yoksa Salih bir amel; sultanlığın kaç para?
Fayda vermez orada; ettiğinde yürek cız!
Senin olsa şu cihan; etmez orda beş para!

Hubb-u dünya değilmiş; insan için meziyet!
Hubb-u ukba gerekmiş; akil olan her kula!
Onca delil bürhanla; vuzuh buldu vaziyet!
Bundan sonra alma sen, şu dünyayı bir pula!

Dualar; dünya değil, olmalı; beka için!
Burda çok mal kazanmak; sanma inse başarı!
Çalışmalı her mü’min; fazlaca lika için!
Ne gönderse uhraya; bil sadece o, karı.

Cihat ŞAHİN
28.06.2010-İZMİR