Ben vazgeçilmiş bir hayatın içinden sıyrıldım,
Etim kemiğimden ayrıldı dün,
Boğazımdaki düğümler çoğaldıkça,
Ruhum içimden taştı.
Gözlerimde boğuluyordum dün,
Gözyaşlarım rahatlattı.
Şiddetli bir yağmur başladı,
Dün yoktu,
Bugun parmak uçlarımdan süzülüp,
Çoğaldı çoğaldı!...
Sol parmağımdaki emaneti sahibinden çaldı.
Uzayan yollar, uzayan günler ve dünya
Herşey geçecekti,
Zaman, mekan evrimleşecekti,
Değişecekti günlerin ve nevresimlerin kokusu,
Başka bir anahtar bambaşka bir kapıyı açacaktı,
Birden,
Aniden,
Tam unuttum derken,
Gerçek' celladın olacak;
Ve parçalanmış bir aynada belirecekti yüzüm!..
Ah desen, yar desen, ne desen bomboş olacaktı...
Kayıt Tarihi : 19.5.2023 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir tutam ayrılık.
Tebrikler
Teşekkür ederim.
Bizler yaratıyoruz aşkı sevmek için,sonra peşinden koşuyoruz sevilmek için.Koşarken ve koştururken aşkın peşinden,kim bilir ne öyküler çıkıyor ortaya.O öyküler bazen şiir oluyor. Bizler o şiirlerin her birinde kendimizi buluyoruz .Okudukça aşkımızı tekrar, tekrar yaşarız onlarda . Sonuçta aşk ateşi denen şey aşka yaklaşanları değil uzaklaşanları yakıyor..Boş ver acılar şairlerin yaşam duvarının tuğlalarıdır.
Bu ne harika bir anlatım, bu ne güzel kabulleniş. Takdir ediyorum, tebrik ediyorum her cümlenize imzamı atıyorum...
TÜM YORUMLAR (4)