En iyilerimizin sonu genellikle kendi ellerinden olur
sırf uzaklaşmak için,
ve geride kalanlar
birinin onlardan
uzaklaşmayı neden isteyebileceğini
bir türlü tam olarak anlayamazlar.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Kompitür...
Şimdiden belli gelecek...
Eski şiiri verecek...
Bilgisayar,gericidir ; (!)
Bekle,bir gün düzelecek...(!)
Hoşu ;kim bilip,seçecek ?...
Okur,tâze su içecek...
Çeşme, kimlerin elinde ;?
Daha kirlenmesi,gerçek...
Beyni katı,hissiz,dumur...
Yanlış yapar,etmez umur...
Şartlanmış ve kilitlenmiş ;
Virüs göndermeye memur...
Üstü kapalı bir anlatım da olsa,geride kalanlar terkedilenler oluyor her halde ..saygılar
Etki / siz..!
'gördüğün her sakallı adam
deden değildir! '
Anlatılmak istenilen duygular çok güzel ifade edilmiş.Güzel bir şiir,tebrik ederim.Saygılarımla.
Binlerce bu şiirden daha kaliteli diyebileceğimiz şiiri vardır buradaki şaiir arkadaşlarımızın,buraya günün şiiri diye asılan şiir, şiir tadında ve şiir gibi olmalı..Şaiirinin ünlü oluşuna bakılmaksızın..
Daha duyarlı ve daha titiz seçimler lütfen.
Diğer arkadaşların yorumlarında belirttiği gibi belkide yapılan çeviri yüzünden şiirden ziyade düzyazıya benzemiş. Şiirde anlatılmak istenen düşünceye bakacak olursak, bu ana fikirde yazılmış yüzlerce ve çok daha iyi şiirler bu sitede mevcut.o yüzden bence bu şiiri günün şiiri yapan kriter sadece şairin ünlü olmasıdır diye düşünüyorum.
Harikulâde bir şiir...(!)
Her gün bunu söylemeli...(!)
Bir madalya takılmalı...(!)
Ya da bir şilt vermeli...(!)
Ayrı giden,tenkit eden olursa ;
Yarasadır,gözü görmez ;
Demeli...
İşte böyle düşünüyor
Bâzı densiz hödükler...
Yalakalar,
Şaşkın ördek,
Yaban dilli düdükler...
Adâlet:her şeyi,tam yerine koymaktır...
Müptezele,güzel diyen,
Boşuna bekler...
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Bu bir fasit dâiredir
Dönersin,dışa çıkarmaz...
Zararı da şiiredir
Hiçbir şâir menzil almaz...
Giden,aslâ, ufka varmaz...
Aynı günde,aynı taam...
Soğuk gıdâ,zehirli aş...
Çorak dünyâ,bozuk ortam
Şiir mevtâ ; etme telâş...
Çalış,diriltmeye uğraş...
Nasıl üzülmeyim dostlar...(!)
Üstler gitti,kaldı astlar...(!)
Kendisini dâhi sanan ;
Delilere,kaldı postlar...(!)
Terâzim,şiir tartıyor...
Gün be gün tasam artıyor...
Kaditleşmiş ve de ruhsuz;
Şiir, serilmiş yatıyor...
Şiir biraz felsefi yoruma dayanıyor gibi geldi bana.Yaşam ile ölüm , ölüm ile gerçek tanımlaması gibi.Yani asıl gerçek ölüm, yaşam değil.Ama ölüm de son değil , başlangıç da olabilir.Bu da yoruma göre değişir, dönen olmadığı için bilemiyoruz.Ancak şair şiirinde birinin ötekinden neden uzaklaşmak istediğinin bilinmediğini anlatmak istiyorsa da ; belki de öteki diğerinden kendi isteği dışında uzaklaşıyordur.Uzaklaştırılıyordur.Çevirmenin de yapabileceği en açık anlatım demek ki bu şiirde bu kadar gerçekleşebildi, ancak şiir denemez, öykücük gibi birşey olmuş .Şaire ve çevirmenine teşekkürler..(düşünmeyi düşündürdükleri için...)
Charles Bukowski
Bu şiir ile ilgili 50 tane yorum bulunmakta