Şehirlerarası uzun yolculuklarda
Öğreniyor insan
Yalnız kalmayı
Uykusuz gecelerinde
Sevdaya düşmeyi bir de
Görür görmez yüzünü
İşledim içime
Annemin ördüğü
Bir örgü gibi
Unutulmuş bir tığla seni
O günden sonra
Kime baksam
Çıkıyorsun karşıma
Söylenen bir söz
Yahut bir kahkaha
Ama emin ol sevgili
Kimsenin suskunluğu
Benzemiyor suskunluğuna...
Kayıt Tarihi : 11.2.2018 20:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!