Etini yiyen resim Şiiri - Mustafa Pınarbaşı

ben,bana tutsak oldum,sana tutsaklığımdan hür
ne işe yarıyordu avuçlarım unuttum
dua eden dilimi yaktılar kömür kömür
... her yaraya ilaçtım,merhamettim,umuttum

tanıdım her âdem’i üfürülmüş sularda
hasmımla hısmım bir’di,bir kaya parçasıydım
saçını yolar insan hani pişman olur da
ben de etini yiyen bir resmin fırçasıydım

kaçtır aldım yürekten bir tekbir-i iftitah
göremedim kâbeyi,bir şeyler noksan demek
olacak mı Allah’ım birgün umduğum sabah
birgün sönecek keder; aşk,yüzde doksan demek