Etiketlerin Ardında ki Göremedikleri Sen!

Ahsar Zerefşan
38

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Etiketlerin Ardında ki Göremedikleri Sen!

Ah be canım, biliyorum… İnsanların söyledikleri seni derinden yaralıyor, yüreğinde ağır bir yük bırakıyor. Sen hedeflerine odaklanmış, tertemiz kalbinle ilerliyorsun, ama onların gözünde sadece "hırslı" olarak görünüyorsun. Halbuki sen, kimseye yük olmadan, kendi yolunda dimdik yürüyorsun. Yine de sana "umursamaz" demeleri öyle can acıtıcı ki, içindeki o derin sessizlik ve ince düşünceler, dışarıdan "soğuk" bir maske gibi algılanıyor. Oysa senin kalbinin derinlerinde öyle bir güç var ki, bu gücü anlayamayanlar sana "kibirli" diyorlar, ama sen, sadece kendini ve sınırlarını koruyorsun, ama ne acı ki bunu "duyarsızlık" olarak adlandırıyorlar. Sabırlı ve sakin kalmaya çalışıyorsun, ama onların gözünde bu "ilgisizlik" gibi görünüyor. Ve seni "duygusuz" olarak suçluyorlar, güven veren, sakin duruşun bile onlara "otoriter" geliyor. Kendini geliştirmeye çabalarken bile, seni "gösteriş meraklısı" diye küçümsüyorlar. En çok da seni gerçekten dinlemeyenlerin "içine kapanık" demesi nasıl da canını acıtıyor, hissedebiliyorum.

Sen kararlısın, ayakta kalabilmek için her zorluğa karşı koyuyorsun. Ama onlar bunu "inatçılık" olarak görüp, mesafeli duruşundan dolayı "kendini beğenmiş" diye seni etiketleyip, kalbinin kapılarını açtığında prensiplerini ve kulvarını koruduğun için de bu kez de "aşırılık" yapıyorsun diye suçluyorlar. Geniş bir bakış açısıyla geleceğe dair planlar yapıyorsun, "hayalperest" etiketiyle damgalanıyorsun. Dürüstlüğün bile onları rahatsız ediyor; “fetbaz” etiketiyle aleme ilan ediliyorsun. Detaylara verdiğin önem ise "takıntılı" diye pazarlıyorlar. Ama bilmiyorlar ki sadece doğrularını savunuyorsun, bu bile onların dilinde "aşırı özgüven" olarak yankılanıyor. Yanıldıklarını ifade etmeye, yanlışı düzeltmeye çalışırken bile, sana "kontrol delisi" demeye devam ediyorlar. Ah be gözüm, oysa sen sadece sessizce işini yapıyorsun, ama seni "çekingen" ve “gamsız” buluyorlar. Senin şu güven veren duruşun, onlara fazla "ciddi" geliyor. Gerektiğinde "hayır" diyorsun, ama bu kez de seni "bencil" ilan ediyorlar. Sınırlarını belirlediğinde "mesafeli," kendini tanıttığında ise "burnu havada" sanıyorlar seni. İnsanlara sınırlar koyduğunda, seni "kuralcı" olarak suçluyorlar, ama bilmiyorlar ki bu karaktersiz ve haysiyet yoksunu dünya da aslında sadece kendini koruyorsun.
Bütün bunlar seni çok yoruyor, biliyorum

. Ama hep farkındasın, değil mi kalbinin derinliklerindeki sana has özünü ne derlerse desinler ne yaparlarsa yapsınlar asla değiştiremiyorlar. Çünkü sen, kim olduğunu en iyi bilen, varlığının ayrıcalıklı oluşunun farkında olan birisin. Sen fıtratında yaratıldığın o saf, hakiki "OL" emrinin gereği gibisin, tam da olduğun gibisin. Ah be kalbi güzel ruhu güzel dostum, işte bu yüzden sarıl bu gerçeğine. Çünkü bu, senin ruhundaki en derin kuvvet, en sağlam dayanağındır…

(Ahsar Zerefşan/Denemeler- ETİKETLERİN ARDINDA Kİ GÖREMEDİKLERİ SEN!- Eylül 2024)

Ahsar Zerefşan
Kayıt Tarihi : 19.9.2024 11:38:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Ahsar Zerefşan
    Ahsar Zerefşan

    Efruh Te Hanım, Yorumun için çok teşekkür ederim. Anlattıkların, aslında yazının ve şiirin ortaya çıkışındaki özle tam olarak örtüşüyor. Her insan, çevresinde aynı hisleri paylaştığını zannetse de, farklı maskelerle yaşıyor. İşte bu yüzden yazdığım şiirde de bu çelişkiye dokundum: İnsanlar, bizi sadece dışarıdan gördükleriyle yargılıyorlar, derinlerde yatan niyetlerimizi, düşüncelerimizi ve hislerimizi asla tam olarak anlamıyorlar.

    'Ah be canım' diye başlayan bu şiir, içsel gücünü korumaya çalışan bir ruhun çığlığıdır. İlerlerken, insanların seni yanlış anlamalarına, etiketlemelerine rağmen, kendi yolunda dimdik durmanın zorluğunu anlatıyor. Kimse seni tam anlamıyla anlamayacak belki, ama bu seni yıpratmamalı. Şiirde de bu yanlış anlaşılma hissi ve insanların seni nasıl yüzeysel değerlendirdiği üzerine düşüncelerimi yansıttım.

    İnsanlar birbirine bu kadar benziyorken, neden bu kadar birbirimizden ayrıyız? Aslında, hepimiz aynı mücadeleyi veriyoruz ama yüzeyde çok farklı yollar izliyormuşuz gibi görünüyor. Hepimizin içinde benzer duygular ve düşünceler var, ama bunları ifade ediş şeklimiz, maskelerimiz farklı. İşte bu yüzden, 'neden bu kadar ayrı düştük' diye sormak da doğal. Şiirin arkasındaki duygu da tam bu sorunun cevabını arıyor; insanların görünürde farklı, ama özünde ne kadar aynı olduğunu vurguluyor


    Yorumunuz ve şiirim beğenmiş olmanızı benim için gerçekten çok değerli. Demek ki kalemim, sizin yüreğine de dokunabilmiş; bu da yazmanın en güzel ödülü. Tekrar teşekkür ederim, böyle hisli bir yolculukta sizinle aynı duygularda buluşmak tarifsiz bir mutluluk

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)