Eternal Sunshine Metafizik Kandil

İlk Günlerin Sıcaklığı
Baharın ışığı gözlerinde titrer,
Yeşilin ve kırmızının kutsal raksı altında,
Kahkahalar birer nağme olur havada.

Nefis, o naif oyunbaz,
“Bulduğunu dondur” der,
Ama zamanın rüzgârı her şeyi savurur.
Sevgi mi? Yoksa Hakk’a açılan bir pencere mi?
Sıcak palet uyarır:
“Bu da geçer; tutunma cama,
Rüzgârla savrulacak her renk gibi.”

Sevgi, bir elmas misali parlayan ilk günlerde,
Beka-bi’l-neşe arzusuyla yanar.
Fakat bil ki, gerçek cemâl, sevgilide değil,
Sevgilideki Hakk’ın yansımasındadır.

O kahkahalar,
Birer mektup gibi taşır ruhu,
Hatırlatır: nefsin oyunu geçici,
Cemâl’in nuru ebedîdir.

Baharın renkleri ile süzülen o anlar,
Birer metafizik kandil gibi parlar,
Gösterir yolu:
Sev, gül, ama asıl Tutulacak olanı Hakk’a bırak.