Eternal Sunshine Aşka Yaklaşma

Kumsal ve Kulübe Risalesi

Dalgalar fısıldar, eski kulübe çatırdar;
Her tahta, bir zamanın anısıdır, her çivi, unutulmuş bir sevdanın sessiz yankısı.
Rüzgâr, kumla el ele verir,
Hatıranın harflerini yeniden yazar,
Unutur gibi görünen her şey, aslında tekrar doğar.

Fenâdır burası; çözülen dünya,
Bir kulübenin çürüyüşünde kendi fâniliğimizi görürüz.
Mülk, eşyaya bağlanmış ruhun zinciridir,
Ve her dalga onu, incitmeden, alır denize.

Zaman, kum saatidir;
Aşk ise o saatten içilen sabırdır,
Sonsuzlukta bir damla,
Ve biz o damlanın tadını, dalgaların ritminde hatırlarız.

Kulübenin tahta kapısı açılır,
Her gıcırtısıyla bize geçiciliği hatırlatır;
İçinde saklı hatıralar, dalgalarla erir,
Ve biz, her çözülen parçada,
Kendi ruhumuzun sessiz bakışına tanıklık ederiz.

Rüzgârın taşıdığı kum,
Zamanın ve hatıranın mürekkebi olur,
Yazar bizi yeniden,
Ve her silinen çizgi,
Bir aşka daha yaklaştırır fânî kalbimizi.