Eteklerinden papatyalar dökülürdü

Ekim rüzgarlarında eteklerinden papatyalar dökülürdü
Ben ardından bakardım
Ben senin hep ardından bakardım
Yüreğinin biryerlerinde hep birileri

Ekim rüzgarlarında dökülürdü eteklerinden papatyalar
Üzerlerine basa basa giderdin el koynuna
Küsemezdi papatyalar sana
Niye bilmem baharda bir bir yeniden çıkardı ruhunda

Ekim rüzgarlarında papatyalar dökülürdü eteklerinden
Ne kadar kızsam da sana
Affederdim bütün hainliklerini
Kendimden alırdım hırsımı
Bakma bana öyle kırık dökük her yanım

Ne intikamını alabildim ayaklarının altında can veren papatyaların
Ne de kendimden af dileyebildim zihnime çivi gibi çakılı kendi kendime yaptıklarım