Eteklerinde papatyalar Şiiri - Dağlar Öz ...

İçimde eteklerinde papatyalar açmış
Danseden bir dağın coşkusu var
Ruhum ay ışığını çekerken sinesine,
Korkudan gölgeler çekilirdi kuytu karanlıklara
Zaman bile ilerlemiyordu akşamlarda

Çakılır kalırdı saniyeler mıh gibi kadranına
Ayrılamazdı bir türlü gizemli geceden,
Hüzün çileye yatardı ağlayan kayalıklarda
Senaryoya göre kaybeden hep yetimler olurdu
Dibi delik bu eşkiya dünyasında
Dönüp her maziye baktığında
Yalnızlık ve ölüm gelir yetimin aklına
Emperyalist bir
Düşüncenin esiri oldu kazandıklarımız
Köleleşti tüm özgün düşünceler
Sakınır olduk tüm aidiyetlerimizi
Bende çare olur diye
Son sigaramın dumanını
Bilinçli hapsediyordum içime,
Gömüyorum onu en derinlere
Izdıraplı bir süreç yaşanıyordu sinsice
Oysa nede masumdu çocukluğumuz
İki numara büyük potinle caka satan yüreğimiz
Bir muhallebi ısmarlayamadığımız
Parasız gençliğimiz
Birde masum kız sevmelerimiz
Sonunda buz kesen koca bir yalnızlık
Görüyorum emareler çok açık
Bize ayrılan sürenin sonundayız artık