Nihal’im ve Araftaki Ben
Araftayım, Nihal’im,
Ne nefes alabiliyor,
ne de ruhumun kanatlarıyla yükselebiliyorum.
Ömrüm enkaz, altında ezilen ben;
Soğuk, açlık ve sessiz çığlıklarla örülü bir mahzen-i kalbte bekliyorum.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta