Pişmanlıklardan saymadım,
Şişerken ve inerken
fincan kadehte dünya, seni.
Çünkü heykel yontarken kendini
Şekil de verdi tümünü.
Koyun kırparken dün ve bugününü,
Şu anıymış kurbanlık
Bilemedi mezbahayı,
Paylaşım çokça yaşadı
Koyunun aşkı ise nadirdi,
Çokça ama keçiydi.
Evet köprü geçildi
Hem de büyük tokuşturuldu
Bulunmadı Komiser Colomb
ama yeni kıta:
Buna ihtiyaç çekilmez, çekilmedi;
('85'lerin ihtilal head bang'lerinden
şıra olup serpilsek de çocukluk)
Bu uğurda ufalanılmaz,
Eski kıta yeni şekliyle bulunmuştu.
Kayıt Tarihi : 14.11.2005 10:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!