Eşyalarda konuşur
Tıpkı insanlar gibi!
Benden şikayetçiymiş,
Dinledim yorgun koltuğumu!
Güle güle diyordu kapım,
Ben onu kilitlerken,
Göz göze geldiğimizde,
Hatırlattı tozunu almadığımı!
Selam verdim evime,
Hissettim selamımı aldığını.
Hiç unutmuyorum,
Televizyonumu açtığım için,
Kitaplarım üzülmüşlerdi!
Fark ettim sevdiklerime zaman ayıramadığımı!
Kayıt Tarihi : 18.12.2017 12:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!