Eşyalar bana düşman Şiiri - Barbaros İrd ...

Halı, yanından geçerken
Terliğimi yakalamaya çalışıyor, kayıyorum
Düşmedim ama düşürecek beni
Biliyorum…

Kapılar büyük düşmanım,
Kapının kasası, ya sağı ya solu
Fena vuruyor geçerken
Acıtıyor omzumu…

Tamam geçtim bu defa derken
Yakalıyor kapının kolu cebimden
Savruluyorum aniden
Korkuyorum…

Sehpa dizime
Masa kalçama vuruyor salonda
Uzak duruyorum onlardan

Ekmek yanıyor kızartırken
Yemek taşıyor pişirirken…
Çay bardakta kahve fincanda durmuyor
Atlıyorlar ya üstüme, ya evrakın üstüne

Yayılıyorlar yavaşça canın yanıncaya
Yazılar okunmaz oluncaya kadar…

Sandalyenin koltuğun kolu en insafsızı
Dirseğimin arkasından kol sinirime vuruyorlar bazen
Elim dirseğimde, iki büklüm
İçimde tarifsiz bir sızı,
Şimşekler çıkıyor gözlerimden…

Sofrada önce su
Sonra pancar turşusu dökülüyor sofraya
Yiyemiyorum bezelyeleri
Her biri bir yerde…
Ekmek kırıntısı
Köftemin yarısı
İki tane patates kızartması
İlla düşecekler yere
Herkesin içinde
Rezil edecekler ya beni …

Ne iyi dostlarımdı,
Gençken
Şimdi hepsi bana düşman…