Eşyalar! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“Ah bu eşyalar var ya, bu eşyalar! ”

Küçük odalara, kurulur hepsi
Biz değil eşyalar, oturur evde!
Mutfakta doludur, tencere tepsi
Biz değil eşyalar, oturur evde!

Vitrinle gümüşlük, sanki demir baş
Süzleriz içini, hep yavaş yavaş
Sandalye sehpayla, ederiz savaş
Biz değil eşyalar, oturur evde!

Hepsini sevip de, değer veririz
Atmaya kıyamaz, hemen eririz
Sabrımızı az da, olsa gereriz
Biz değil eşyalar, oturur evde!

Dolapla doludur, yatak odası
Komidin karyola, oda cabası
Giyecek elbise, birde abası
Biz değil eşyalar, oturur evde!

Misafir odası, dolu koltuklar
Zigon sehpaları, danteller aklar
Çekyatlar altında, pisliği saklar
Biz değil eşyalar, oturur evde!

Her adım atışta, çarpar elimiz
Bazense kızarız, söver dilimiz
Genel de budur hep, bakın çilemiz
Biz değil eşyalar, oturur evde!

Çok geniş yer kaplar, yemek masası
Umurunda olmaz, yoktur tasası
Böyledir her evin, tüzük yasası
Biz değil eşyalar, oturur evde!

Onlar için inan, güzeldir hayat
Hepsinin keyfide, yerinde rahat
Yedi gün her zaman, yirmi dört saat
Biz değil eşyalar, oturur evde!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA