Kireç akıtır duvarlar gözlerinden.
Koltuklar,henüz soğumamış cesetler olur.
Halılar, bıçak sırtı..
Telefon, eli kanlı bir zanlı.
Radyo,siyanür içirmek ister her gece.
Kalemler,birleşir ok olur atılır üzerime.
Yastıklar,beni boğmak için seferber.
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Tasvir yeteneğine bir kez daha hayran kaldım... Eşyalar ne de güzel şekillendirilmiş, vurucu kelimelerle.. Harikasın arkadaşım, sevgilerimle..
Tam puan yine hakkıyla...
Sanki herkes, herşey sana karşıymış gibi. Üzerine üzerine gelirler. Dur dersin, hem durmazlar,hem duymazlar. Kutlarım.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta