Ta pınar başımdan beri
Aşk deli divane akmışım
Dere geçit çay yüzümle
Sana derin ırmak düşüm
Aşk aklı vatanıma nikâhlı
Medeniyet kavuşma okyanus
Kara sağlam kafam derdime
Demokrasi iyi oldu bana
Fay kırığı ufuk iki ateş arası
Ol aşkın peşinden deprem
Siyah çizme sahil kıyıma
Karamın koca dağı oldum
Balçık perişan insanlığım
Bitki çöpü gözüme ne oldu
Balçık elim obje dururken
İnsan biblosu eşya sanatım
Kayıt Tarihi : 24.3.2012 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dağ taş coğrafya deniz kara derken, bir düşünen canlı olan insan, kendi suçu eşya sanatının içinde, bir nevi eşya denizinin içinde kala kalıyor. Muylu mu! Yeni eşya edince ve ya bıkınca, eşya sanatını icra edince göreceli mutlu. O nu hem benzerleri tarafında görülüp taktir edildikçe. Vs.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!