Esved Şiiri - Ömer Faruk Zülfikar Bakuri

Komus yerde at kelp tavus
Balık lama akrep camus
Bir de camel sinek vaşak
Mışk pars sevir fare domuz

Kilim atıp cebel kıra
Söz söylerler sıra sıra
Derler anadolu adın
Ol ad halkın kökü bura

At söylemiş Te taşlar ad
Ol ad atın evi asad
Ad uruk=at uruk=türük
Hane hathor=korkut ahad

Ad atası oğuz deyip
Söze girmiş öküz gaip
Demiş oğuz hızır gibi
Dolanıyor arz otayıp

Ol oğuza ata irem
İrem yeri merih derem
Sözlerini diyen tavus
Der ad ardı semud görem

Semud adın kardeşi de
Esved taşı ona dede
Evler yapıp yer altında
Yaşamışlar vade vade

Kelp ise der firik hatti
Hem de huri hitit eti
Bu halkların cemine de
Ad semudun bir özeti

Ol özete balık der gog
Gogdan inen türük uruk
Anadolu yerden çıkıp
Yurt tutmuşlar doruk doruk

Gogu batı türük doğu
Gog türk halkın demir tuğu
Demir tuğlu demir halka
Naşi kaneş at nutuğu

Lama semud eve der in
İn mağara halkı elin
Mağaraya buhara der
Semud evden gelen gelin

Güzel demiş gog halka pars
Hem de muğul adı miras
Onlar tanrı çalap bilip
Ev kurmuşlar teras teras

Anadolu bulak kibel
Bulak dibi kamer cebel
Bak cebelde kaval çalan
Asenadır demiş camel

Akrep ise abdal imiş
Beste beste türkü demiş
Ney kavalın göstererek
Demiş bunlar birer kamış

Camus da der anadolu
Ad semudun yurdu olu
Sinesinde emrah bala
Bak ünlüyü misak yolu

Sinek söyler rahim tari
Bakır sinim dedem kari
O sinide stop yazı
Stop söz ne bildir bari

Vaşak söyler stop sinek
Bak konuyu hitit bilek
Hatti firik ilk demirci
Hem o tarhan ağa ve bek

Mışk söylamiş bak faraklit
Mehdi mesih sözü kilit
Bu sözlerin sahibine
Diyek anlat kanıt kanıt

Domuz amor demiş ebul
Anadolu sahip kabul
Sahip yurtta oturanlar
Yedikleri kelem gebol

Hem süt lapa hurma börek
Bakla mıkle helva çörek
Dedim sahip haşim anlat
O söyledi etna görek