Okudum yeniden...
Dün'ü 
Bu Gün'ü 
Yarınsız....
Önce özlemeyi sildim, 
Kağıdın üzerinden... 
Yüreğim yandı 
Ne zor bir andı 
İnsandı 
Etten kemikten varlık 
Dayandı.... 
Sonra gözlerini sildim 
Penceremin buğusundan 
Usulca saçlarını topladım 
Düşümün kuytusundan 
Karanlıktı 
Öylesi bir ses'tim 
İlk kez ölüyordum ben 
Verilen son nefestim... 
Taşladım 
Bütün sokak lambalarını 
Sonra denize attım 
Sahilde duran çakıl taşlarını... 
Hesabı kapattım meyhaneciyle 
Kavgalıydık, barıştım bizim kahveciyle... 
Eve gitmedim bir daha 
Uğramadım 
Beni sana getiren o kaldırımlara... 
Yürüdüm...Yalnızca yürüdüm... 
Evsiz, kaldırımsız, sensiz bir yoldu, 
Yönsüz, yansız, mekansız bir an'dı... 
Unutmak seni canım, unutmak 
Koskoca bir yalandı..... 
Anladım sonunda
Okudum yeniden
Dün'ü 
Bu Gün'ü 
Yarınsız....
Önce kendimi sildim 
Kağıdın üzerinden 
Karanlıktı 
Öylesi bir ses'tim 
İlk kez ölüyordum ben 
Verilen son nefestim... 
Bir deli boran oldum 
Dalgasına vuran Deniz'in 
Estim....Estim....Estim....
.................
Uğur Deniz ÜlkegülKayıt Tarihi : 5.6.2005 14:11:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Harika..
Mehtap
TÜM YORUMLAR (2)