Esti yine Şiiri - Aylin Kalayciyan

Bazen bir meltem gibi ılık ve yumuşacık,
Bazen poyraz gibi güçlü ve mert
Tüm sararmış sonbahar yaprakları uçuştular,
Nehrin üzerinde süzüldü bazıları son bir kez
Tekrar ağaç köşelerine kümelenmeden önce
Bu esinti başlarını döndürdü onların
Nereden gelmişti, nasıl bir esintiydi bu
Yoktu bir adı,
Yoktu tarifi
Küçük böcekler, ağaç kurtları tanırlardı onu
Hoşlarına giderdi
Zaman zaman bu esintiyle okşanmak
Bazen korkarlardı sert esişinden
Ama beklerler, özlerlerdi onları yollarından çevirmesini
Peşinden sürüklemesini…

İstanbul 2006