Esti Firkat Yeli Çek Etti Yola

Esti firkat yeli çek etti yola
Gel efendim yollarımı bağlama
Ağlamanın vakti geçti ne çare
Dertli sinem aşk oduna dağlama

Yüklendi barhanam çekildi yola
Gelen gitmek içün şunda kim kala
Evvel emanetim sana şu ola
Ağam diye bir kötüyü eğleme

Firkat alemine düşürdün beni
Gelir deyi yârim gönderdi beni
Serim sağ olursa unutmam seni
Beğim deyü bir kötüyü eğleme

Kaametim dal oldu geçti zamanım
Hüsnü mâhtabanım kaşı kemanım
Gidiyom kalk gidersen amma canım
Sonra benim ensem sıra ağlama
İBRAHİM'im, siyah zülfü(n) bölünür
Ah edersem yârim ağlar silinir
Sen olmazsan bir başkası bulunur
Deyip, bir halden bilmezi eğleme.

Derleyen: Cahit Öztelli