Estağfûrullah 1 Şiiri - Mehmet Şahan

Nedamet eyledim, yöneldim sana
Koşup gelemedim estağfurullah!
Rehavet yükledim verdiğin cana,
Şükrü bilemedim estağfurullah!
Şükürsüz kulunu affeyle Allah!

Can verdin toprağa; börtü, böceğe
Kan verdin yaprağa, bin bir çiçeğe!
Göz verdin bakmağa bütün gerçeğe,
Sırra eremedim estağfurullah!
Fikirsiz kulunu affeyle Allah!

Âlemi önüme sermişsin ama
Türlü nimetleri vermişsin ama
Eşrefi mahlûksun demişsin ama
Lütfü göremedim estağfurullah!
Lütufsuz kulunu affeyle Allah!

Kendi kehanetim ile yaşarken,
Kahrım, garabetim coşup taşarken
Özrüm, kabahatim boydan aşarken,
Dara giremedim estağfurullah!
Fütursuz kulunu affeyle Allah!

Ömrünü emrine tahsis etmeyen,
Hayrını ecrine mahsus etmeyen,
Kendini adına mahpus etmeyen,
Benim diyemedim estağfurullah!
Zikirsiz kulunu affeyle Allah!

İlmi ihsanınla buldum özümü,
Şahsı lisanınla bildim sözümü,
Aklı izanınla döndüm yüzümü
Hesap veremedim estağfurullah!
Özürsüz kulunu affeyle Allah!

Şahan der ki Ya Rab verenim sensin,
Hal-i ahvalime erenim sensin!
Ecr-i vebalimi derenim sensin
Kendim deremedim estağfurullah!
Ecirsiz kulunu affeyle Allah!